Όποιος λεει οτι οι σκλάβοι υπάρχουν στην Αφρική ας το ξανασκεφτεί
Κι ας αναρωτηθεί για την δική του σκλαβιά που υπάρχει
Την σκλαβιά κ την δουλεία που έχει φέρει στην δική του την ζωή
Τα ζητιανάκια που είναι στα φανάρια, μην τα λυπάστε.
Την δική σας ψυχή λυπηθείτε, που είναι κλειδωμένη στο κελί της απληστίας,
που στην παράνοια μονάχα οδηγεί
Που ακόμα κ όλα τα υλικά να έχει,
που στην παράνοια μονάχα οδηγεί
Που ακόμα κ όλα τα υλικά να έχει,
όλη την πολυτέλεια τριγύρω,
όλη την υλική αφθονία,
πόσο τελικά μέσα της χαρά νιώθει,
κ απολαμβάνει?
Σκεφτείτε πως αυτά ζούν πιο ελεύθερα,
κ πιο ξέγνοιαστα, είναι πιο πιθανόν μέσα τους περισσότερη χαρά να υπάρχει,
από τον άνθρωπο που την ζωή του την έκανε δουλεία
Ας ευχηθούμε ότι αυτή η Ανάσταση που τυχαίνει ταυτόχρονα κ γίνεται μαζί με τους καθολικούς,
να είναι μια συλλογική επΑνάσταση κ αφύπνισης ψυχής κ απελευθέρωσης της από τα κελιά
Και όπως το κόκκινο χρώμα, έτσι κ το αίμα
με ζωντάνια να κυλήσει στο σώμα κ να ξυπνήσει απο τον λήθαργο όλα τα κύτταρα του
Και σαν το κίτρινο χρώμα με φως να τα λούσει,
κ να αναζωογονήσει με χαρά την Νέα συνείδηση που ξυπνάει
Καλή λοιπόν επΑνάσταση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.