Ελευθερία το διαμάντι της Ψυχής. 2019. Η χρονιά που αστράφτει.

Η ελευθερία έντονα
πρόκειται να εκφραστεί σε ατομικό βαθμό κ μετέπειτα σε συλλογικό.
Υπάρχει έντονη ανάγκη, κ επιθυμία για σπάσιμο κάθε περιορισμού, τίναγμα κάθε εισβολέα-τύρρανου που καταπατάει τον ιδιωτικό μας χώρο.
Γι' αυτό κι αυτή την εποχή και στα μετέπειτα χρόνια, ο ελεύθερος άνθρωπος, που είναι ενδυναμωμένος κ στο κέντρο του,
θα φανερώνεται όλο κ πιο έντονα.
Γιατί ελεύθερος είναι εκείνος που ανήκει στον εαυτό του.
Εκείνος μόνο κυριαρχεί.

Η ελευθερία είναι το αληθινό διαμάντι επίτευξης.
Είναι ο καρπός που κερδίζεται μέσα από μια φυλακή.
Από τον περιορισμό του να είσαι,
να χαίρεσαι την ζωή και να πορεύεσαι σε αυτήν με τα ταλέντα σου, προσφέροντας την χαρά στον εαυτό σου και ταυτόχρονα υπηρετώντας.
Η ελευθερία του να είσαι,
που καταπατήθηκε μέσα από πεποιθήσεις, οριοθετώντας έναν τρόπο ζωής,
έναν μονόδρομο μέσα από τις κλειδωμένες πόρτες της ασφάλειας,
της ρουτίνας που οδηγεί στο γήρας
και στην ασθένεια.
Μέσα σε οικογενειακά μοντέλα πρότυπα,
που δεσμεύουν, περιορίζουν και κλείνουν κάθε έκφραση κ εκδήλωση της ατομικότητας.
Απαιτώντας την αντιγραφή και την επανάληψη ενός πατρόν ζωή.
Μέσα από σχέσεις όπου ο ένας ακολουθεί τον άλλον,
ταυτίζεσαι αντιγράφεις και χάνεις τον εαυτό σου.

Η ελευθερία αυτό το σπάνιο κόσμημα λοιπόν.
Το πιο πολύτιμο κόσμημα-ένδυμα ψυχής.
Έρχεται η μορφή της πλέον τόσο έντονα μπροστά σου, που πλέον άλλο δεν μπορείς να την αποφύγεις.
Δεν μπορείς να την προσπεράσεις και να την παραβλέψεις.
Ξεκινάει πρώτα και ταρακουνάει τις πιο στενές μας σχέσεις, στα ζευγάρια, ζητώντας πια ο κάθε ένας τα όρια, τον σεβασμό,
την αξιοπρέπεια.
Την επιθυμία να εκφραστούν τ' ατομικά ταλέντα, ο αληθινός εαυτός άλλο να μη περιοριστεί.
Κλειδωμένος στα κουτάκια πατρόν,
που η κοινωνία έφτιαξε.

Οι σχέσεις υπό σεισμό.
Γιατί είναι ζωτική η ανάγκη της ελευθερίας και της ατομικής εξέλιξης.
Κάθε ζευγάρι επαναπροσδιορίζεται.
Γιατί χρειάζεται να επέλθουν νέοι τρόποι
και ισορροπίες πια για να συνεχιστεί μια σχέση.
Οι τρόποι δέσμευσης.
Που αφαιρούν κάθε δικαίωμα.
Κάθε ανάσα ζωτικού χώρου.
Που δεσμεύουν την εξέλιξη.
Άλλο δεν επαρκούν.

Στις εποχές του τώρα,
χρειάζονται νέες ισορροπίες.
Η μόνη δέσμευση που πλέον τηρείται,
είναι μονάχα  ως προς τον εαυτό μας.
Δεσμευόμαστε να τηρήσουμε.
Την αρχική υπόσχεση που του δώσαμε.
Να  τον υπολογίζουμε.
Να τον σεβόμαστε.
Να του δίνουμε χαρά.
Να πορεύεται στον δρόμο εκείνο.
Που υπάρχει ζωή.
Που η ψυχή τραγουδά.
Ο ενθουσιασμος της ηχεί.
Γιατί γνωρίζει.
Ότι πορεύεται στο σωστό της μονοπάτι.

Το έτος 2019 που ξεκινάει.
Είναι το έτος όπου η έννοια της ελευθερίας ατομική, είτε συλλογική θ' ακουστεί και θα επικρατήσει.
Είναι η φωνή της ψυχής που αντηχεί, αποκτάει χώρο κι απλώνεται.
Είναι η εσωτερική επιθυμία καθενός από εμάς να αποδεσμευτεί από κάθε τύραννο, κάθε ξένη κατοχή.
Είναι η φωνή της ελευθερίας που
σαν ηχώ αντιλαλεί στο σύμπαν.
Είναι οι παλμοί της ψυχής,
που φέρνουν τους κοσμικούς κραδασμούς.

Κάθε ένας από εμάς.
Ένα κύτταρο της γης.
Κάθε ένας από εμάς.
Ένας πολύτιμος κόκκος άμμου.
Που όλοι μαζί οι κόκκοι ενώνονται.
Δημιουργώντας μια χρυσή αμμουδιά.

Σας εύχομαι καλή χρονιά !
Μια πολύτιμη χρονιά αστράφτει.
Όπου όλοι μαζί οι κόκκοι ενώνονται και συνηχούν.
Δονώντας τις κοσμικές εξελίξεις.

Καλή μας χρονιά!

Ήλιος Κρόνος. Ηλιακή Έκλειψη. Οι πνευματικοί μέντορες κυριαρχούν.

Μέρες Κρόνιες οι επόμενες.

Σελήνη με Κρόνο σε τετράγωνο.

Ήλιος πλησιάζει Κρόνο.

Σε ακρίβεια η όψη την πρωτοχρονιά.

Οι επόμενες μέρες φέρουν στοχασμό κ συγκέντρωση.

Μια πιο σοβαρή διάθεση.

Ήλιος με Κρόνο σε σύνοδο.

Η φωνή ενός μέντορα ηχεί.

Της εσωτερικής αυθεντίας.

Ενός διδασκάλου η σοφία.

Η φωνή ενός ενήλικα.

Η φωνή της ευθύνης.

Ωριμότητας.

Πειθαρχίας.

Είναι η φωνή της συνείδησης,

που σε καλεί.

Να αναλάβεις

Την ευθύνη σου.

Και να αφιερωθείς στο έργο σου.

Εκεί που η αγάπη και η γνώση ενώνονται.

Και γίνονται σοφία.

Η σοφία του χρόνου που κατέκτησες.

Των χρόνων.

Των αιώνων που πέρασαν.

Που έρχεται για να γίνει πράξη.

Στο έργο της αγάπης.

Στο έργο της ανθρωπότητας.

Η πραγματική γνώση.

Έρχεται μέσα από το βίωμα.

Γιατί είναι η σοφία της καρδιάς.

Που ακούει τους χτύπους της.

Αφουγκράζεται .

Κλαίει.

Χαίρεται.

Πονάει.

Ποθεί.

Λυπάται.

Γεμίζει εμπειρίες που την διδάσκουν.

Και την λυγίζουν.

Την μαθαίνουν.

Αυτό άλλωστε ζητάει κι ο μάστερ άρχοντας της Γης που κυβερνά (Κρόνος).

Ο επιστάτης που επιτηρεί.

Για ν' ανεβείς στο βουνό της μάθησης,

χρειάζεται να μοχθήσεις.

Να κοπιάσεις.

Να λυγίσεις.

Να ζήσεις τις εμπειρίες.

Να βιώσεις.

Να ταπεινωθείς.

Γιατί μόνο έτσι αποκτάται η σοφία.

Είναι η γνώση της εμπειρίας.

Γνώση και αγάπη.

Σοφία και καρδιά.

Μόνο έτσι γίνεσαι μάστερ.

Μέντορας κ αυθεντία στο έργο σου.

Αυτή είναι η επίτευξη.

Αυτός ο στόχος.

Ο συνδυασμός.

Σοφία και καρδιά..

Που όταν ισορροπήσουν.

Αποκτάς δύναμη.

Γίνεσαι μέντορας.

Κυρίαρχος.

Ο καπετάνιος της ζωής σου.

Αυτή είναι η επιτυχία στον δρόμο της ζωής.

Να γίνεις εκείνο που η καρδιά ζητά.

Πρωτοχρονιά.

Ήλιος με Κρόνος.

5 μέρες πριν την Ηλιακή Έκλειψη.

Άρης στον Κριό μόλις εισέρχεται.

Και το κουδούνι χτυπάει

Η φωνή του μέντορα.

Της συνείδησης.

Ηχεί δυνατά..

Και καλεί τους δάσκαλους.

Στο έργο τους.

Ηλιακή Έκλειψη (6/1).

Δίνει το σήμα της διετίας.

Η έξω κυριαρχία  καταρρέει.

Ο έσω πλούτος  κυβερνά.

2019 Η μετάβαση της ανθρωπότητας. Από την επίγνωση στην ενηλικίωση.

Μια πανσέληνος στον Καρκίνο (22/12),

κλείνει το έτος 2018.

Ένα έτος όπου μας ώθησε προς την αναζήτηση και την έσω έρευνα.

Στην ένωση με το εσωτερικό κομμάτι του εαυτού.

Που αναζητά ανώτερες αξίες.

Ουσιαστικότερες σχέσεις.

Η καθοδήγηση εκ των έσω.

Και η εμπιστοσύνη στην καρδιά, ήταν ο δρόμος που διανύθηκε,

ειδικότερα στο τελευταίο διάστημα της χρονιάς.

Το τελευταίο τρίμηνο.

Από την πανσέληνο του Σεπτεμβρίου (25/9) και έπειτα, ανοίχτηκε μια πόρτα.

Η πανσέληνος εκείνη, γινόταν στην 1η μοίρα Κριού/Ζυγού, δημιουργώντας έναν σταυρό σε

συνδυασμό με την πανσέληνο του Δεκεμβρίου (22/12), που έγινε στην 00η

Καρκίνου/Αιγόκερου.

Ο σταυρός αυτός λέγεται σταυρός των παρορμητικών.

Και είναι ο σταυρός της αρχής.

Των ξεκινημάτων.

Της θέλησης και της δημιουργίας.

Είναι ο σταυρός που κινεί την ανθρωπότητα ( Κριός / Ζυγός).

Μέσα από τον κόσμο των εμπειριών και ενσαρκώσεων ( Καρκίνος/ Αιγόκερως).

Καθώς η ανθρωπότητα διανύει ένα ιδιαίτερο σημείο καμπής.

Έγινε μια νέα ώθηση κ εκκίνηση μέσα στα τέσσερα σημαντικά σημεία των εισόδων/ ακμών.

Και οι δύο πανσέληνοι.

Σεπτεμβρίου και Δεκεμβρίου.

Έγιναν επάνω σε κρίσιμες μοίρες.

Που δηλώνουν από μόνες τους,

ένα ξεκίνημα, μια αρχή που λαμβάνει μέρος μέσα από μια δοκιμασία.

Το τελευταίο τρίμηνο η ανθρωπότητα, πέρασε μια μεγάλη μετάβαση.

Πέρασε μέσα από μια είσοδο.

Σε μια άλλη χρονογραμμή.

Η πανσέληνος του Σεπτεμβρίου, έγινε στην 1η μοίρα του άξονα Κριού/ Ζυγού, άξονας της ανθρωπότητας.

Με συμμετοχή Χείρωνα και Κρόνου.

Άνοιξε την θύρα στο τούνελ των τραυμάτων.

Η ανθρωπότητα ξεκινούσε

Το ταξίδι πίσω στην μήτρα του χρόνου.

Για να γιατρέψει την πληγή της.

Η πληγή της ανθρωπότητας.

Την πληγή του εγώ.

Στο πολύμηνο αυτό ταξίδι,

συμμετείχαν ταυτόχρονα ένας προς ένας, όλοι οι προσωπικοί πλανήτες ανάδρομοι, η επιστροφή του χρόνου πίσω να είναι πιο έντονη.

Μέσα στο τούνελ του χρόνου.

Είδαμε τους εαυτούς μας σε όλους τους ρόλους.

Οι σκιές επανήλθαν.

Εικόνες από τις πληγές.

Τα φοβισμένα εγώ.

Των ανασφαλειών.

Των απορρίψεων.

Που δεν μας αφήνουν.

Να κινηθούμε μπροστά.

Παρά μας εγκλωβίζουν στον φαύλο κύκλο .

Εκδηλώθηκαν.

Μέσα στο τούνελ της τρίμηνης παραμονής μας, οι φόβοι επίκρισης

Απόρριψης τύψεων

Ενοχών.

Κάθε τι που κρατάει το εγώ σε χαμηλή δόνηση.

Εμφανίστηκε.

Μας κυρίευσε

Μας ώθησε στην απομόνωση.

Ήταν περίοδος μοναξιάς.

Ο καθείς μονάχος.

Καμία επαφή.

Καμία ένωση δεν μπορούσε να γίνει.

Ήταν το ταξίδι του μοναχικού ήρωα.

Σαν το ταξίδι του Οδυσσέα.

Κάθε ήρωα.

Που χρειάζεται να είναι μόνος του.

Να αντιμετωπίσει τα θηρία του.

Τους φόβους του.

Που τον κρατάν με αλυσίδες ακίνητο.

Ακούνητο.

Αιχμάλωτο

Στο παρελθόν.

Μέσα στο τούνελ τα τέρατα του νου.

Ήρθαν πιο έντονα.

Βύθισμα μέσα στο χάος των φόβων.

Μονάχοι στην δίνη εκείνη.

Που σαν τρικυμία σε παρασύρει.

Που όμως στο τέλος (7/12).

Τα νερά μιας παλίρροιας.

Τα νερά της γέννας που σπάνε.

Γίνεται η έξοδος.

Μια μετάβαση.

Κυλάς ανώδυνα.

Όπως στον τοκετό.

Που κατά την διάρκειά του.

Το μωρό, παλεύει μέσα στο σκοτάδι της μήτρας.

Με όλα τα συναισθήματα έντονα.

Χωρίς να γνωρίζει την έξοδο.

Απλά μέσα από την μήτρα.

Την μήτρα του χρόνου.

Ανάμεσα στο πριν και το μετά.

Ανάμεσα σε δύο πραγματικότητες.

Μεταφέρεται από την μια ζωή σε μια άλλη ζωή.

Όπου αν και φαντάζει η ίδια.

Όμως δεν είναι..

Η πανσέληνος του Δεκεμβρίου.

Έγινε στην 01 μοίρα του Καρκίνου.

Λίγο μετά από την χειμερινή ισημερία (21/12).

Λίγο πριν από την γέννηση του Χριστού.

Μια φάτνη φιλοξενεί ένα βρέφος.

Ένας νέος άνθρωπος ήρθε.

Μέσα από την τρικυμία των τελευταίων μηνών.

Μεταφέρει μνήμες και εμπειρίες μαζί του.

Που όμως θα τον βοηθήσουν.

Στο να παράγει ένα καινούργιο έργο (Ήλιος στην 00 Αιγόκερου).

Το οποίο πρόκειται να ξεκινήσει, με την καινούργια χρονιά που μπαίνει με την ηλιακή έκλειψη/νέα σελήνη (6/1).

Οι μέρες αυτές, μέχρι το τέλος της χρονιάς, είναι μέρες γαλήνης ηρεμίας ησυχίας.

Το βρέφος αναπαύεται.

Μέρες όπου νιώθει ασφαλές.

Γνωρίζει ότι οι ανάγκες του θα αναγνωριστούν.

Αφήνεται ήρεμο στα χέρια της οικογένειας.

Το μόνο που ζητάει είναι αγκαλιά.

Θρέψη Φροντίδα.

Συναίσθημα Αγάπη

Νοιάξιμο Προστασία.

Αυτές τις μέρες.

Μέχρι την είσοδο της νέας χρονιάς.

Θρέψε το βρέφος σου.

Δώσε στον εαυτό σου.

Την συναισθηματική τροφή.

Την υποστήριξη

Γίνε η μητέρα σου.

Γίνε εσύ, για εσένα η οικογένεια σου.

Πρόσφερε στο βρέφος σου.

Τη νέα ύπαρξη που μόλις γεννήθηκε.

Την τροφή της αγάπης.

Της προστασίας.

Της αγκαλιάς.

Γιατί αυτά είναι τα συστατικά που δομούν.

Τον κόσμο που άμεσα έρχεται.

Τον άνθρωπο που αγαπά.

Και προσφέρει έξω

Εκείνο που όλοι.

Ζητάμε με ανοιχτό το στόμα.

Την αγάπη.

Την φροντίδα.

Το νοιάξιμο

Η ανθρώπινη οικογένεια.

Είναι το έργο που άμεσα δρα.

Και λαμβάνει χώρο.

Από το νέο έτος.

Το έργο που ζητείται

Από τις συμπαντικές δυνάμεις.

Καλή χρονιά!

Δεκέμβριος 2018. Το πέρασμα σε μια νέα πραγματικότητα (Δεύτερο μέρος)

Η νέα σελήνη που έγινε (7/12).

Σαν τελευταία του 2018.

Κλείνει το έτος .

Παραδίνοντας ένα μήνυμα.

Για την επόμενη χρονιά που έρχεται.

Δηλώνει το τέλος της αιχμαλωσίας.

Το τέλος καταπάτησης των ορίων.

Το τέλος κάθε εξουσίας.

Φέρνει ένα ξύπνημα.

Αποκαλύπτει μια νέα συνειδητότητα.

Καίει την πλάνη.

Ανάβει το πυρ της πνευματικής αναγέννησης.

Μήνας Δεκέμβριος.

Μήνας σύνδεσης.

Με την πόρτα που ανοίγει,

το νέο έτος μέσα από την

ηλιακή έκλειψη/ νέα σελήνη 2019.

Η νέα σελήνη του Δεκέμβρη,

έγινε στην 15η Τοξότη.

Συνδέεται (με αντισκιά),

με την μοίρα της έκλειψης που έπεται (16η Αιγόκερω).

Η αντισκιά δηλώνει μια εσωτερική κατάσταση.

Φέρει την δυναμική μιας ενέργειας που υποβόσκει.

Γεγονότα που έγιναν αυτό τον μήνα, κοντά στη νέα σελήνη, δηλώνουν τις ενέργειες που πρόκειται να κυριαρχήσουν το 2019.

Ο Δεκέμβριος φέρει μια ενέργεια, παραδίδει ένα μήνυμα.

Που θα εκδηλωθεί και θα φανερωθεί μέσα στο 2019.

Είναι το μήνυμα της πνευματικής αναγέννησης.

Είναι η αναγνώριση της δύναμης,

που φέρει το συλλογικό ασυνείδητο.

Που οδηγεί σε μια νέα πραγματικότητα.

Στην χρήση μιας δύναμης,

που μπορεί να χρησιμοποιηθεί υπεύθυνα.

Είναι η φωνή της συλλογικής συνείδησης, που οδηγείται στην  ενηλικίωση.

Που αναλαμβάνει την ευθύνη της.

Σε αυτό που δημιουργεί.

Η έκλειψη (6/1) που ανοίγει την πόρτα στο 2019, καθορίζει τις τάσεις του έτους.

Γίνεται στο ζώδιο του Αιγόκερου.

Το ζώδιο της συνείδησης.

Συμμετέχουν ενεργά.

Κρόνος και Πλούτωνας.

Ο Κρόνος δηλώνει αυτό που  φανερώνεται.

Ο Κρόνος στην κατώτερη του ποιότητα είναι η εξουσία, τα όρια, ο φόβος που ασκείται από την άρχουσα τάξη,

για να καθηλώνει και να συρρικνώνει.

Ο Πλούτωνας είναι η συλλογική δύναμη.

Είναι η δύναμη της μάζας,

το συλλογικό ασυνείδητο.

Που αναγνωρίζει την πλάνη.

Την εξαπάτηση.

Την μεθόδευση της δύναμης,

προς λάθος κατεύθυνση.

Είναι η ανθρωπότητα που παίρνει τον έλεγχο.

Και κινεί τα νήματα.

Ωθεί την συλλογική ενέργεια προς την κατεύθυνση της δημιουργίας.

Της ένωσης.

Της οικογένειας που ενώνεται.

Κρόνος και Πλούτωνας μαζί.

Δύο πλανήτες που φέρνουν φθορά.

Φέρνουν τον θάνατο.

Φέρνουν το τέλος σε μια παλιά κατάσταση.

Κρόνος -Χρόνος- Πραγματικότητα-Δομή-Όρια-Εξουσία.

Πλούτωνας -Αποκάλυψη- Μετουσίωση-Φθορά & Αναγέννηση- Η συλλογική δύναμη.

Κρόνος και Πλούτωνας.

Αποκαλύπτουν την δύναμη του συλλογικού ασυνείδητου.

Καίνε την παλιά πραγματικότητα.

Αποκαλύπτεται η πλάνη του κόσμου, της συλλογικής απάτης που κατεύθυνε, δομούσε και εξουσίαζε.

Μια νέα πόρτα ανοίγει.

Μέσα στο συλλογικό ασυνείδητο που ωριμάζει, μεταμορφώνεται και δημιουργεί τον νέο κόσμο, ορίζει την νέα δομή και πραγματικότητα.

Η χρονογραμμή του φόβου.

Που κυριαρχούσε.

Η πατριαρχία της απειλής, που κατεύθυνε κ εκφόβιζε, καίγεται.

Γιατί είναι η φλόγα των πολλών.

Είναι το πυρ και το πάθος.

Που έχουν ανάψει.

Που καίνε τα παλιά αρχόντια.

Είναι το πάθος κ η φωτιά για ζωή.

Για αλήθεια.

Για δικαιοσύνη.

Που βάζουν το πυρ.

Μέσα από αυτή την έκλειψη,

γίνεται το ξεκίνημα σε μια νέα δύναμη που πρόκειται να κυριαρχήσει.

Η παλιά εξουσία ( Κρόνος) και η κατάλυση της (Πλούτωνας).

Η δύναμη της μάζας παίρνει τον έλεγχο.

Η ανθρωπότητα που αναγνωρίζει την δύναμη της.

Που μπορεί να μεταμορφώσει.

Να μεταλλάξει.

Να καταστρέψει και να αναγεννήσει.

Η μάζα που συνειδητοποιεί.

Ακούει την φωνή της συνείδησης.

Παίρνει τον έλεγχο.

Ενηλικιώνεται.

Αναλαμβάνει την ευθύνη σε ότι δημιουργεί.

Βάζει όρια και φρένο.

Σε κάθε καταπάτηση.

Σε κάθε άρχοντα που υπερβαίνει τα όρια.

Τα όρια εκείνα, που έχουν παραβιαστεί.

Γιατί είναι η ώρα.

Ήρθε ο χρόνος.

Η ώρα να τεθούν τα όρια.

Όρια σε κάθε τόπο.

Σε κάθε μέρος.

Σε κάθε έναν από εμάς.

Σε κάθε σχέση.

Που καταπατάει τον ιδιωτικό χώρο.

Σε κάθε έναν που παραβιάζει,

την ατομική ελευθερία.

Κάθε ένας από εμάς που οριοθετεί.

Δημιουργεί ένα μεγαλύτερο δυναμικό.

Μια ηχώ που σαν αντίλαλος συμπαντικά δονείται.

Και φέρει το σήμα του τέλους.

Το τέλος της καταπάτησης των ορίων.

Στην αυλαία που ανοίγει το 2019.

Φέρνει την κατάρρευση σε προσωπικότητες που έχουν φθαρεί.

Ο παλιός τρόπος φθίνει και καταρρέει.

Ισχυρά άτομα που δεν τάσσονται άλλο με την εξέλιξη.

Κυβερνήτες γκρεμίζονται.

Η εξουσία.

Η άρχουσα τάξη ξεριζώνεται.

Πλούτωνας και Κρόνος μαζί,

φέρνουν ριζικές αλλαγές.

Ξεριζώνουν μια και καλή.

Κόβουν από την ρίζα.

Τα παράσιτα.

Που μονάχα μολύνουν,

και σε τίποτα δεν ωφελούν.

Δεκέμβριος μήνας.

Τέλος χρονιάς.

Και φέρνει τα σήματα.

Ισχυρές δονήσεις κι ενεργοποιήσεις.

Τους αντίλαλους.

Της νέας ενέργειας.

Μέσα από την φθορά του παλιού.

Με την έναρξη της χρονιάς.

Μέσα από ισχυρές ενέργειες που κατεβαίνουν συμπαντικά.

Νέα ισχυρά πρόσωπα ξεπροβάλλουν.

Ισχυρές  προσωπικότητες που πρόκειται να παίξουν σημαντικό ρόλο, στα δρώμενα των επόμενων χρόνων.

Κρόνος και Πλούτωνας.

Ο θάνατος των παλιών .

Η αναγέννηση νέων προσώπων.

Μέσα από τις δυσκολίες και τις αντιξοότητες που πέρασαν.

Ανακάλυψαν το δημιουργικό δυναμικό τους.

Ανέπτυξαν τις ισχυρές ψυχικές δυνάμεις τους.

Αναγνώρισαν τα ταλέντα τους.

Οι αλχημιστές του νέου κόσμου.

Δεκέμβριος λοιπόν.

Και παραδίδει το μήνυμα.

Από το ξερίζωμα.

Κι είναι ξερίζωμα αιώνων.

Ρίζες που βάλτωσαν και δεν πότισαν την Γη,

τον κόσμο με τροφή.

Ρίζες που μονάχα ρουφούσαν.

Ρίζες που δεν έθρεψαν.

Παρά σκότωσαν.

Ρίζες που δεν πρόσφεραν ζωή.

Παρά θάνατο.