Δεν είμαι μητέρα
Δεν εχω υπάρξει γονιός για να γνωρίζω πως είναι να μεγαλωνεις ενα παιδί, με αγωνια .
Όμως νιώθω τόση οργή μέσα μου, τόσο θυμό, θλίψη ολα μαζι μπερδεμένα.
Μπαίνω στην θέση άλλων που εχουν παιδί κ νιώθω πως θα ήταν.
Δεν μπορω να φανταστώ όλο αυτο που περνάνε εκείνοι που βλέπουν τα παιδιά τους να είναι σε στάχτη γιατί κάποια τερατα κερδίζουν μίζες επάνω σε μας, κερδιζουν μέσα απο τον θανατο μας.
Το πιο φυσικο, το πιο φυσιολογικό αυτη την στιγμή είναι η οργή, είναι ο θυμός, είναι να σκέφτεσαι πως θα μπορέσεις να απαλλαγείς απο αυτα.
Το πιο θετικό σε αυτο είναι η ενδυνάμωση ανθρώπων, ναι μέσα απο τον θυμό που όμως παρακινεί σε δράση.
Πνευματικότητα για εμένα σημαίνει ενδυνάμωση, να δυναμώσω την ψυχικη μου θέληση για να φέρω επανάσταση.κ να επιβιώσω.
Πνευματικότητα για εμένα είναι η τόλμη κ το θάρρος, είναι η ώθηση να διαχωρίσω την θέση μου απο τα τερατα, απο το κοπάδι.
Κι ακους απο την αλλη τις θεωρίες ζεν τυπου :
Ο θυμός είναι παιδικο συναίσθημα - δηλαδή μην θυμώνεις εισαι παιδί ανώριμο.
Μην εξοργίζεσαι.
Μην μην μην
Καταπιεση ακόμα κι εδώ
Ολα γινονται για καποιο λογο
Α ναι?
Οι πολεμοι κ οι καταστροφες δηλαδη να επιτρεπονται γιατι αφυπνίζουν την κοινωνια.
Αλλα εσυ σαν πολίτης να μην θυμώνεις γιατι δεν είναι ζεν.
Βρε βγείτε εξω εκει κ γ@μηστε τους στην κυριολεξία.
Βγειτε εξω με ψυχή.
Κ φερθείτε όπως σας φερονται κι αυτοι.
Και αφήστε τα δαιμονικα ζεν στην άκρη.
Τέλος στην απάθεια κ στην αδιαφορία.
Σβήσιμο κ κάψιμο σε ότι θεωρίες υπήρξαν.
Ειναι η ώρα πράξης στο εδω κ τώρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.