Εδώ στα Νέα Πλάγια που βρίσκομαι.
Την μέρα που εγινε ο δήθεν τάχα ανεμοστρόβιλος, ήταν παραμονή της Παναγίας.
Δήθεν γιατί ήταν απλά ένα αεράκι τοπικο που πήρε μια ομπρέλα κ χτύπησε έναν τουρίστα.
Αυτο το γεγονός το πήραν κ το έκαναν είδηση, γράφοντας τεράστια ψέματα, το έδειξαν στις ειδήσεις !!!, ήρθαν δημοσιογράφοι!!!
Και άκουσον άκουσον !!
Ναι έχει κι άλλο!
Το έδειξαν ΠΡΩΤΗ ΕΙΔΗΣΗ ! στα γιουκοσλάβικα κανάλια!
Ενα γεγονος του τίποτα το μεγέθυναν.
Γιατί όμως;;
Θα σου πω γιατί.
Την επόμενη ημέρα λοιπόν της Παναγίας, που είχε έρθει κόσμος κι έκανε το μπάνιο του, περνούσαν βάρκες κι έλεγαν τον κόσμο να φύγει από τις παραλίες γιατί έρχεται μπουρίνι!
Το μπουρινι ακόμα έρχεται.
Ταυτόχρονα διαβάζω για καρχαρίες στις ακτές.
Ναι έτσι ! παντού να υπάρχει φόβος.
Όπου ο κόσμος χαίρεται, να του κόψουν την χαρα.
Τον χειμώνα ιοί και εμβόλια.
Το καλοκαίρι ο τρόμος έρχεται απο την θάλασσα.
Τα πάντα για να είσαι μόνιμα τρομοκρατημένος.
Να μην έχεις χαρα.
Να είσαι σε φόβο.
Να είσαι ακινητοποιημένος.
Να μην μπορείς να δεις μια άλλη οπτικη.
Να μην μπορείς να δεις κατι φωτεινό στο μελλον.
Παλιότερα στις αρχές του αιώνα κ πιο πίσω, διάβαζα πως όποιος γελούσε κ δεν ήταν σοβαρός, τον θεωρουσαν τρελό για το ψυχιατρείο.
Τώρα θεωρούν τρελούς όποιους ονειρεύονται ένα πιο θετικό μέλλον. Όποιοι βλέπουν μια πιο αισιόδοξη οπτική.
Ανάμεσα στον τόσο πολύ κόσμο που μιλάω.
Μόνο 2 άτομα συνάντησα που βλέπουν ένα αισιόδοξο σενάριο.
Κι αυτό είναι το στοίχημα.
Να βγεις απο τον προγραμματισμένο σκοτεινό τρόπο σκέψης.
Να δώσεις λύσεις μέσα στην καταιγίδα.
Να δώσεις πίστη κ ελπίδα σε έναν που ασθενεί.
Να σηκώσεις στα πόδια του έναν άρρωστο, δίνοντας του μια αισιόδοξη μελλοντική του εικόνα.
Να δώσεις όραμα, ένα φωτεινό μέλλον.
Όχι κάτι που δεν μπορεί να γίνει.
Κάτι που γίνεται, βιώνεται, είναι υπαρκτό.
Αυτή είναι η οδός της θεραπείας σήμερα.
Απο την αρνητική προγραμματισμένη σκέψη, να δεις την πιο φωτεινή εκδοχή.
Αυτή είναι η δική μας βοήθεια τώρα.
Η καθημερινή μας πράξη .
Το να λυπούμαστε κ να συντηρούμε τα τρμοκρατικά σενάρια, δεν είναι λύση.
Απλά διατηρούμε το παλιο να υπάρχει.
Όσο για τους κυβερνώντες κ τα παιχνίδια τρομοκρατίας τους :
- Θα συνεχίσουμε να χαιρόμαστε.
- Να δίνουμε χέρι βοήθειας κ λύσεις για να σηκωθεί κι άλλος κόσμος στα πόδια του.
Έχουμε φύγει απο τα θέατρα τρόμου.
Απο το τσίρκο κ το καρναβάλι με τα ζόμπι πρωταγωνιστές.
Στεκόμαστε όρθιοι, παρατηρητές.
Στο φως.
Και δίνουμε φωτεινές εκδοχές για ένα μέλλον που αυτη την στιγμή παίρνει μια άλλη μορφή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.