ΔΙΑΣ ΚΡΟΝΟΣ ΠΛΟΥΤΩΝΑΣ ΣΤΟΝ ΑΙΓΟΚΕΡΩ. ΟΥΡΑΝΟΣ ΣΤΟΝ ΤΑΥΡΟ. ΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΑΛΛΑΓΩΝ

Επειδή πολλά λέγονται κ γράφονται για την σύνοδο την πολυπόθητη του 2020,

των δύο μεγάλων Κρόνο κ Πλούτωνα.

Θα ήθελα να επισημάνω το εξής :

Η κάθαρση η κοσμική έχει ήδη ξεκινήσει.

Λειτουργεί ήδη.

Σήμανε η καμπάνα.

Αν κ η σύνοδος των δύο πλανητών ολοκληρώνεται τον Ιανουάριο του 2020,

φέρνοντας το τέλος του  καπιταλισμού μέσα από την παταγώδη πτώση του,

ήδη αν κ έχουν απόσταση μεταξύ τους 3 μοίρες, λειτουργεί η ενέργεια πολύ δυναμικά .

Το μεγάλο καθαρτήριο είναι τώρα συμβαίνει ήδη, και τα γεγονότα τρέχουν.

Ο κόσμος πρόκειται ν αλλάξει, λέει το σύμπαν. Είτε σου αρέσει είτε όχι. Είτε σε συμφέρει είτε όχι.

Είναι πάνω από τις δυνάμεις του κατώτερου εγώ σου.

Γιατί είναι η συμπαντική νομοτέλεια που έχει τα ηνία κ κινείται μέσα από τις ψυχές εκείνες που έχουν εκπαιδευτεί για το τώρα, αυτό το καθαρτήριο.

Οι παλιές δυνάμεις της εξουσίας, τα μεσαιωνικά πρότυπα ηγεσίας που μέχρι τώρα ήταν στην κορυφή, κι αυτά μαζί επίσης πέφτουν μέσα στην χοάνη του καρμικού χρόνου κ αποτελειώνονται.

Με νέα πρότυπα κ προσωπικότητες να έρχονται επάνω στο προσκήνιο.

Όπου οι αρχές τους που θα έχουν θα είναι υψηλές κ πνευματικές.

Οι άρχοντες του υλισμού κ των υλιστικών αυτοκρατοριών πέφτουν από την κορυφή.

Οι μονάρχες της ύλης κατεδαφίζονται μέσα από κοσμικά γεγονότα που είναι υπεράνω της ανθρώπινης βούλησης.

Τα γεγονότα που πρόκειται να γίνουν,

θα είναι άκρως αποκαλυπτικά.

Και ξεσκεπάζουν όλα τα πέπλα ψεύδους και της εξαπάτησης που κάλυψαν την ιστορία της ανθρωπότητας.

Οι βιομηχανίες της ύλης, που δημιούργησαν στον κόσμο μια πλάνη στην ζωή.

Όλα τα άχρηστα προϊόντα που φέρνουν τον καταναλωτισμό της κοινωνίας πρόκειται σταδιακά να πεταχτούν στον κάδο.

Τα περισσότερα προϊόντα στην διατροφή κ στην κατανάλωση, είναι αυτά που όχι μόνο δεν ωφελούν παρά βλάπτουν τον άνθρωπο, την ύπαρξη.

Μια κοινωνία σύστημα καταναλωτισμού, όπου δημιουργεί περιττές ανάγκες, ενώ τις πρωταρχικές κ τις απαραίτητες που ο άνθρωπος χρειάζεται για να ζήσει, κ να επιβιώσει αξιοπρεπώς δεν είναι εκεί για να τις καλύψει.

Μια κοινωνία σύστημα όπου οι ίδιοι που το συντηρούν τα ρομπoτάκια της πολιτικής ελίτ, λειτουργούν στο να δημιουργούν περισσότερη ανασφάλεια, ενώ αρχικά εκλεγόντουσαν για τον αντίθετο λόγο, για να προστατέψουν.

Η πρωταρχική ανάγκη του ανθρώπου πολίτη είναι η προστασία του. Εξ ου κ οι νόμοι το κράτος η αστυνόμευση, για αυτή την προστασία δημιουργήθηκαν.

Η προστασία των πάντων, του όλου, του κάθε αδύναμου, θα έπρεπε να είναι ο πρωταρχικός σκοπός .

Όμως πόσο παράλογο ακούγεται το απλό κ το λογικό στην κορύφωση ενός κόσμου, όπου μεγάλωσε με το κίνδυνο, με τον φόβο με την ανασφάλεια, με στερήσεις.

Ένα σύστημα όπου μέσα από το μάρκετινγκ, τις διαφημίσεις δημιουργεί προϊόντα σίτισης, ομορφιάς φαρμάκων κρεάτων, όπου τα περισσότερα είναι περιττά κ βλάπτουν.

Ανάγκες όπου οι πιο πρωταρχικές, όπως ασφάλεια σπίτι προστασία οικογένεια θρέψη, οι βασικές πρώτες ύλες που χρειάζεται ο άνθρωπος για να ζήσει, όμως αυτή η ίδια η κοινωνία δεν μπορεί να τις καλύψει.

Αλλά αντιθέτως δημιουργεί εκεί ακριβώς επάνω σε αυτές ανασφάλεια, ενώ από την άλλη περισσότερες επιθυμίες που φέρνουν πιότερη ανασφάλεια.

Την επιθυμία να αποκτήσεις κάτι, που στην τελική κ αχρείαστο είναι, αλλά ακόμα χειρότερα είναι βλαβερό.

Αν πάτε μια βόλτα στα σούπερ μάρκετ θα δείτε ότι τα περισσότερα είδη στα ράφια, προς πώληση είναι βλαβερά, περιττά κι καθόλα απαραίτητα.

Κι όμως η αγορά των εικόνων της διαφήμισης, όλη η αγορά είναι στημένη επάνω στο ψέμα της κατανάλωσης. Η κοινωνία των αγορών όπου στηρίζεται επάνω σε ψεύτικες ανάγκες.

Ο Κρόνος κ ο Πλούτωνας μαζί όσο ενώνονται φέρνουν έντονα το αίτημα το ακόλουθο:

Αρκέσου στα απαραίτητα.

Κ οι δύο είναι πλανήτες στερητικοί κ δοκιμασιών.

Σου λένε δες τι χρειάζεσαι μόνο για να επιβιώσεις. Τι είναι το χρήσιμο.

Αποκαλύπτουν από την άλλη, το ψέμα όπου στήθηκε όλη η κοινωνία.

Τα εξωτερικά στηρίγματα μιας υποκριτικής κοινωνίας γκρεμίζονται.

Καθώς ο Δίας από τον Δεκέμβριο μπαίνει μέσα στον Αιγόκερω αυξάνει πλαταίνει κ ανοίγει.

Διογκώνει όλο το θέατρο όπου στήθηκε, διογκώνει όλα τα κύτταρα των μηχανισμών όπου έφεραν την σύνθεση σε όλο αυτό το έργο.

Ένα έργο με πολύ παλιές ρίζες 500ετών.

Σε μικρότερη κλίμακα, ένα έργο όπου ξεκίνησε από το 1981, ένας κύκλος 40 ετών.

Στο παιχνίδι αυτό συμμετέχει ενισχυτικά κ ο Ουρανός στον Ταύρο.

Ο ρόλος του είναι να αλλάξει παντελώς τον τρόπο όπου ζούσαμε, αλλαγές στην σίτιση, στα ενδύματα, ότι έχει να κάνει με την ομορφιά.

Φέρνει την απλότητα πιο κοντά, το φυσικό κ βασικό στην ζωή κ στην ύπαρξη.

Το υλιστικό μοντέλο ζωής πέφτει κ μαζί του κ όλα τα μοντέλα που το υποστήριξαν.

Ανέρχεται ένας πιο φιλικός τρόπος προς τον άνθρωπο, πιο απλός κ πιο ανθρωπιστικός.

Νέοι τρόποι ίασης, νέα μοντέλα θεραπειών μέσα από το μέλλον της ακτινολογίας, που θα θεραπεύουν κυτταρικά ανοίγονται.

Μια νέα φιλοσοφία κ στάση ζωής που θα σέβεται όλα τα όντα στον πλανήτη, και κυρίως θα δημιουργεί ένα πιο ασφαλές περιβάλλον για όλους, το κυριότερο όλων θα ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ.

Η κάθαρση είναι κοσμική, λειτουργεί συλλογικά, αλλά λαμβάνει κ σε ατομικό εσωτερικό χώρο του καθενός.

Κάθε ένας από εμάς ξεδιαλέγεται, καθαρίζεται κ παίρνει την θέση που του αναλογεί.

Να υπενθυμίσω ότι :

Ο Πλούτωνας είναι κοσμικός πλανήτης κι όποτε συμμετέχει, στα γεγονότα του μετέχει όλος ο πλανήτης κι όχι μόνο.

Ο Πλούτωνας κ η δράση του περιλαμβάνει αυτό που είναι ήδη φθαρμένο, και μαζί με τον Κρόνο ετοιμόρροπο για να πέσει.

Άρα οτιδήποτε έχει φθαρεί, είναι παλιό έρχονται οι δυο πλανήτες μαζί να το απορροφήσουν, να αποσυνθέσουν την μορφή που άλλο πλέον δεν ακολουθεί την εξέλιξη.

Και τι είναι παλιό φθαρμένο χαλασμένο?

Ο καπιταλισμός.

Η πλουτοκρατία κ η Ελίτ.

Φθαρμένη η εξουσία.

Οι κυβερνήσεις.

Αποδυναμωμένη είναι η παλιά ενέργεια.

Των υπόγειων χειρισμών κ των εκφοβισμών.

Χαλασμένο είναι το χρήμα κ η αξία που του δόθηκε.

Όλα αυτά λοιπόν είναι σε φθορά.

Κι η δύναμη των μεγάλων πλανητών είναι αδίστακτη.

Μονάχα όσοι έχουν καλλιεργήσει εντός την ανθρώπινη συνείδηση,

μπορούν να  κοιμούνται ήσυχοι.

Και άνθρωπος είναι εκείνος που ορά ψηλά. Εργάζεται για να ωφελήσει κι όχι να ωφεληθεί μόνο ατομικά ο ίδιος.

Η αρχή του τοξικού εγώ, της αρχής όπου στηρίχτηκε όλο το έργο του επιχειρείν,

της κοινωνίας που θέλει μόνο να παίρνει, θανατώθηκε.

Το εμείς κερδίζει χώρο, που κινείται λογαριάζοντας κ το όφελος του άλλου.

Το εμείς που απλώνεται, θέτει κίνηση μπροστά κ δρα για να προστατεύσει.