ΠΕΡΙ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΒΟΥΛΗΣΗΣ

Ακούμε συνέχεια το τελευταίο χρόνο, ότι ο καθένας αποφασίζει για τον εαυτό του κι έχει ελεύθερη βούληση.

Για ποια ελεύθερη βούληση λέμε ακριβώς;

Για αυτήν που αναγκάζεται ο άλλος;

Για να μην χάσει την δουλεια του; 

Επειδή φοβάται να μην έχει έσοδα κ δεν θα μπορεί να ζήσει την οικογένειά του;

Για ποια ελεύθερη βούληση λέμε όταν η απόφαση του γίνεται μέσα από φόβο, όταν από παντού έχουν επιστρατεύσει όλα τα τρομοκρατικά σενάρια, όταν μπροστά του παρελαύνουν εικόνες με δελτία θανατου;

Για ποια ελεύθερη βούληση μιλάμε, όταν αυτή έρχεται μέσα από τις απειλές του εργοδότη του;

Για ποια ελευθερία απόφασης όταν αυτή παιρνεται μέσα από εγκλωβισμό, περιορισμό κ τρόμο;

Όχι λοιπόν !

Όλοι αυτοί δεν έχουν αποφασίσει ελεύθερα!

Ούτε ώριμα , ούτε μέσα από επιλογές.

Γιατί η ελευθερια κ ο δρόμος της, οι αποφάσεις της οδηγούν σε δρόμους που δεν κυριαρχει ο φόβος.

Γιατί ελευθερία είναι εκεί οπου πηγαίνεις με ενθουσιασμό, οδηγείσαι από την καρδιά, είναι εκεί που σου δίνει χαρά.

Αυτός είναι κ ο ορισμός της.

Ας σταματήσει λοιπόν αυτή καραμέλα.

Ότι ο καθένας αποφάσιζει ελεύθερα.

Γιατί εδώ σε όλο αυτό το στορι οι αποφάσεις παίρνονται με το μαχαίρι στο λαιμό.

Υπάρχει εξαναγκασμός.

Απειλή Φόβος Τρόμος Στέρηση .

Μην ξεφτυλιζουμε τον όρισμο της ελεύθερης βούλησης.

Ο ελεύθερος άνθρωπος δεν έχει καμιά σχέση με όλα αυτά.

Γιατί είναι ελεύθερος από φόβο.

Γιατί ακολουθεί εκείνο που αγαπά.