Η ΠΙΟ ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΩΡΑ.

Αυτή την περίοδο την πιο σκοτεινή η συλλογική ψυχή, η ψυχή της ανθρωπότητας κλαίει κ θρηνεί.
Η ατομική ψυχή του καθενός μέσα του το ίδιο.
Γιατί γνωρίζει μέσα του ότι όλο αυτό είναι λάθος, είναι βλαβερό, είναι εγκληματικό, είναι ο.πολεμος ολοφάνερος του σκότους ενάντια στο φως.
Όσοι έρχονται σε σύνδεση με την ψυχή τους κ την ακούν , ξέρουν ότι μέσα τους πενθεί, παρόλα αυτά ξυπνά, δίνει τα σημαδια της, θέλει να ακουστεί να δείξει το δρόμο.
Ο δρόμος είναι μέσα από την ψυχή, αυτή οδηγεί στο φως.
Η γλώσσα της ψυχής μιλάει μέσα από την ενσυναίσθηση, μπορεί κ κατανοεί, μπαίνει κ ενώνεται με την ψυχή του άλλου όντος, γίνεται ο άλλος, νιώθει τον άλλον, 'μπαίνει στα παπούτσια του' που λένε.
Η ανθρωπότητα πληρώνει τώρα το κάρμα της.την έλλειψη κ την απουσία της ενσυναίσθησης, του να μπορεί να ακούει κ να νιώθει.
Η ανθρωπότητα κινήθηκε γραμμικά, με υποδείξεις μέσα από το νοητικο, για αιώνες, αυτό ήταν το σκότος της.
Κινήθηκε ψυχρά υπολογιστικά, με συμφέρον, το σκοτάδι του ωφελιμισμού, των τεχνοκρατών, των υπολογιστών.

Αυτή την περίοδο όμως είναι το φως της ψυχής που ζητά την προσοχή για να βαδίσει η ανθρωπότητα.
Χτες μέρα Σταυρού.
Άνοιγμα σχολείων.
Σταυρός το κάρμα, η ευθύνη το έργο κ το αποτέλεσμα , η ώρα πληρωμής , αυτό που έρχεται να εκτελεστεί.
Σταυρός το σύμβολο, το μαρτύριο, το κάρμα κ το ντάρμα ατομικό κ συλλογικό.
Σταυρός το συλλογικό κάρμα της ανθρωπότητας.
Η οδύνη.
Η μύηση.
Για να περάσει σε ένα επόμενο στάδιο.

Η Ελλάδα μας βλέπουμε όλοι ότι είναι από τις μοναδικές χώρες που τα παιδιά αναγκάζονται να φορέσουν μάσκα από μικρή ηλικία.
Από τα νήπια.
Η Ελλάδα έχει επιλεγεί, το έχω ξαναγράψει αυτό,  για την πιο μεγάλη μύηση που υπήρξε ποτέ.
Η χώρα όπου το φως γεννήθηκε εδώ.
Αλλά στα χρόνια αυτά αλλοιώθηκε κ διαστρεβλωθηκε η ταυτότητα της, έχασε το φως της, βγήκε από τον δρόμο του πνεύματος, του φωτός κ της αλήθειας.
Έγινε η χώρα των υποδούλων, των σκλάβων , των ραγιάδων που μπροστά στην ύλη κ στο χρήμα κ στην βολεψια, σκύβει για να αποκτήσει ο κάθε σκλάβος μια θέσουλα κι αυτός . Κι ας πάνε όλοι οι υπόλοιποι να πνιγούν.
Δεν θα πω άλλα.
Τα ξέρουμε.
Τα βλέπουμε τα ζούμε.

Η Ελλάδα τώρα περναει μια τεράστια δοκιμασία.
Η χώρα που τρώει τα παιδιά της.
Θυσιάζει τώρα τα παιδιά στο όνομα μιας ψεύτικης ιστορίας, ενός παραμυθιού.
Για ακόμη μια φορά οι κυβερνώντες οι ειδικοί, αλλά κι όλοι όσοι σιωπαινουν κ δεν μιλούν,  απέδειξαν μέσα από την στάση τους ότι η ύλη έχει περισσότερη αξία απο την ίδια την ζωή, από την ζωή των παιδιών.
Μέσα από αυτή την ιστορία κ την δοκιμασία, η χώρα μας θα περάσει στο σημείο μηδέν.
Στο απόλυτο ξεπεσμό.
Στην απόλυτη πτώση της.
Γιατί είναι η πτώση των αξιών όπου φερνει τον ξεπεσμό .
Μετά από πολλά χρόνια βέβαια γνωρίζω ότι η χώρα θα παει σε άνοδο κ θα περάσει στην λαμπερή της εποχή.
Για να κερδίσουμε όμως αυτό το δισκοπότηρο.
Πρέπει να περάσουμε από το απόλυτο βύθισμα.

Αυτά
Σας φιλώ.