ΚΡΟΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ. ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΡΕΧΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟ ΕΠΟΜΗΝΟ ΕΞΑΜΗΝΟ.

Οτιδήποτε συμβαίνει τώρα στον εξωτερικό χώρο, τα γεγονότα που έρχονται κ γίνονται, δεν είναι καθόλου τυχαία.

Είναι κάτω από την επιρροή του διδύμου Κρόνου Ουρανού, που σπάει τις αγκυλώσεις στο νοητικό, μιας ξεπερασμένης νοοτροπίας, μιας κοινωνίας που έχει μάθει να περιορίζει την ατομικότητα κ την ελευθερία της κάθε μοναδικής ψυχής.

Μιας κοινωνίας που φοβάται την ίδια την λέξη ελευθερία, κι έχει φτιάξει ένα πρότυπο ψευδούς ασφαλείας πίσω από επιφανειακά κλισέ, και κάνει τα πάντα για να τα διατηρήσει.

Κρόνος Ουρανός κ το μεσαιωνικό σύστημα σπάει, το μοντέλο της πατριαρχίας κ του εικονικού πετυχημένου μοντέλου ζωής , που μόνο θλίψη φέρνει στην ψυχή, καθώς εξ αρχής σπάει τα φτερά της, κ την κλειδώνει μέσα από πρότυπα.

Κρόνος Ουρανός σε τετράγωνο, με τον Κρόνο για το επομενο πεντάμηνο να ειναι ανάδρομος, κ να φέρει την επιθεώρηση μέσα μας, να φέρουμε έργο ατομικό κ συλλογικό, να δούμε ποιοι περιορισμοί είναι αυτοί που φυλακίζουν την ελευθερία μας, κ την ίδια την ζωή.

Από την άλλη Ουρανός, ο αφύπνιστης σε ορθή πορεία για τους επόμενους μήνες, κ είναι ο κυρίαρχος τώρα σε αυτή ενέργεια του τετραγώνου, φέρνοντας σοκ, αφύπνιση κ ανατροπές, μέσα από ξαφνικά γεγονότα.

Είναι η ώρα να αλλάξεις, σπάσε τις πεποιθήσεις του μεσαίωνα, της σκλαβιάς, της δουλοποιησης.

Ιδεολογίες κ συμπεριφορες που υποβιβαζουν, εκμεταλλεύονται κ θεωρούν ότι κάποιοι είναι ανώτεροι από αλλους.

Πόσες κ πόσες γυναίκες φυλάκισαν τον εαυτό τους μέσα από σχέσεις, οι οποίες είχαν το μοντέλο του ιδανικού άντρα. 

Πόσες δυστυχισμένες ψυχές συνάντησα, που τυφλώθηκαν από τα υλικά πλούτη κ προχώρησαν σε γάμους, γιατί το πρότυπο που η κοινωνια προωθούσε εξωτερικά ήταν το πλούσιος κ κοινωνικά επαγγελματικά επιτυχημένος.

Πόσες ψυχές με κομμένα φτερά, εγκλώβισαν την ζωή τους μέσα σε πλούτη κ παλάτια, που όμως δεν μπόρεσαν κ δεν μπορούν να ξεφύγουν καθώς τα πρέπει δεν τους αφήνουν, γιατί η κοινωνία τι θα πει, γιατί χρειάζεται να κρατήσουν ένα πρόσωπο εκεί έξω.

Πόσες κ πόσες από αυτές συνάντησα στην πορεία της ζωής μου, κ είδα μέσα στα μάτια τους την φυλακή.

Πόσες που η αγάπη για την ύλη κ την επιφάνεια, έγινε η ασθένεια που τελικά αρρωσταίνει μέσα τους.

Κομμένα τα φτερά της ψυχής τους, σε έναν δρόμο που οδηγεί στην μελαγχολία η στον μαρασμό.

Όλα αυτά τα γεγονότα με γύρισαν πίσω, όταν σαν παρατηρητρια ψυχών έβλεπα τον λάθος δρόμο που επέλεγαν.

Με όλα αυτά μου ήρθε στο νου, το συγκλονιστικό καθηλωτικο βιβλίο του αγαπημένου μου ποιητή Κάλιλ Γκιμπραν, ΣΠΑΣΜΕΝΑ ΦΤΕΡΑ, που όταν το διάβασα , ήταν σαν να το είχα γράψει εγώ.

Η πρώτη ιστορία του περιγράφει έναν αιώνα πίσω, τα ιδια μοτίβα που συνεχίζουν να κρατάνε την κοινωνία άρρωστη.

Γιατι έχει μάθει να χτίζει το τέλειο εξωτερικά, δίνει σημασία στην εικόνα, κ καθόλου στον εσωτερικό της κοσμο, στο πνεύμα κ στην ψυχή.

Κρόνος κ Ουρανός συνεχίζουν με ένταση, γρήγορο Ρυθμό , με ταχύτητα να φέρνουν επάνω στην επιφάνεια, ότι ήταν θαμμένο στον βούρκο.

Γιατί υπάρχει μια υπόσχεση.

Ο βούρκος να καθαρίσει με όποιο τρόπο.