Τι έγραφα πέρσι την πρώτη μέρα του 2021.
Υπήρξε μια δοκιμασία το έτος αυτό.
Όπως βλέπω ότι η ανθρωπότητα την πέρασε με επιτυχία. Ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα μέσα από κόπο έργο αφοσίωση κ προσπάθεια μιας μεγάλης μερίδας πέρασε στο επόμενο βήμα, φέρνοντας την εξέλιξη κ την πρόοδο.
Βέβαια κάποιοι βλέπουν πάντα το ποτήρι μισοαδειο ότι κι αν γίνει, βρίσκουν σκοτάδι κ μαύρο. Πάντα βλέπουν τα σκούρα κ εστιαζουν σε αυτα.
Εγώ αντιθέτως βλέπω φως.
Γιατί;
Γιατί βλέπω το δάσος κι όχι το δέντρο.
Συλλογικά λοιπόν..
Περνάμε στο δεύτερο πέρασμα.
Κι αυτό είναι η επίγνωση κ το στάδιο της ενηλικίωσης της ανθρωπότητας.
Κατά πόσο τώρα θα ταπεινώσεις το μεγαλο εγώ σου μέσα από την όλη αυτή διαδικασία;
Έμαθες ;
Αναγνώρισες τα λάθη σου;
Τις πλάνες κ τις ψευδαισθήσεις σου ;
Κοίταξες όλο το έργο σαν ένας μαθητής που βλέπει την ζωή μέσα από εμπειρίες εξέλιξης;
Αναγνώρισες που εσφαλες, που τυφλώθηκες ηθελημένα ή όχι, αλλά σαν ενήλικας μαθητής κ δάσκαλος ζωής, το παραδέχτηκες κ προχωράς μέσα από αυτά;
Ή ακόμα επιμένεις να κρατάς το μεγάλο σου υλιστικό εγώ ψηλά, σαν να είσαι Δαρβίνος κ Λουδοβίκος κ αρνείσαι να ταπεινωθείς κ έτσι με αυτό τον τρόπο αρνείσαι να τσαλακωθεις κι έτσι καθυστερείς το εξελικτικο έργο ;
Όμως με αυτό τον τρόπο ελκυεις κ μεγαλύτερη τιμωρία.
Ούτως άλλως η χρονιά αυτή φέρνει δύο μηνύματα.
Σε κάποιους φέρνει την δικαίωση στην ορθή στάση τους κ την ανταμοιβή.
Και σε άλλους την απότομη πτώση μέσα από την αναγκαστική ταπείνωση κ τιμωρία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.