Ο μήνας Αύγουστος. Ο Μήνας της αλήθειας.

Από εδώ και πέρα ξεκινάει ένας μήνας

όπου σε κανένα τομέα δεν θα υπάρχει κανένας συμβιβασμός, καμία ανοχή.

Η αλήθεια η οποία θάφτηκε,

βγαίνει σαν την λάβα του ηφαιστείου, που για αιώνες ήρεμη ήταν,

και τον ύπνο του δικαίου κοιμόταν, μέσα στην απραγία της.

Είναι η λάβα της αλήθειας που καίει και εκρήγνυνται απότομα.

Είναι τα στόματα που ανοίγουν,

τα εγώ που πάντα υποχωρούσαν από φόβο.

Είναι τα εγώ εκείνα που προτιμούσαν να τσαλακωθούν,

και κάνανε πίσω για να μην δημιουργήσουν διχόνοιες,

και προτιμούσαν στην σιωπή να μείνουν.

Είναι τα λόγια που σαν σφαίρα πετάγονται, για να υπερασπιστούν αυτό που τους κλέψανε.

Είναι η οργή που σαν κεραυνός χτυπάει επάνω σε όποιον τολμά να υποβιβάσει, 

να χειριστεί, να αδικήσει, να κυριαρχήσει.

Είναι η κραυγή του σιωπηλού που βγαίνει μπροστά και τον εαυτό του υπερασπίζεται.

Είναι η κραυγή ενός λαού που γίνεται φωτιά,

και καίει μέσα από τα πύρινα λόγια του.

Είναι η οργή του νέου ανθρώπου,

που γίνεται τόλμη και αναποδογυρίζει τον κόσμο που παράλογα στήθηκε

Είναι ο μήνας Αύγουστος.

Που αποτελειώνει το σάπιο,

μέσα από την θέρμη του ήλιου.